ANTRENÖRLER Mİ BOKSÖRLERİ YARATIR YOKSA BOKSÖRLER Mİ ANTRENÖRLERİ?

 

 

Manny Pacquiao'nun ringlerde gösterdiği başarılar, antrenörü Freddie Roach'u boks dünyasının en önemli köşe adamlarından biri haline getirdi. Kuşkusuz Roach'un bu başarısı tesadüflere dayalı olarak gelişmemişti. Sadece profesyonellik yolunda atım atan boksörler tarafından değil, dünya klasmanının üst sıralarındaki boksörler tarafından da en çok aranan antrenörlerden biri olmuştu. Amir Khan, Julio Cesar Chavez jr. ve Vanes Martirosyan, Roach'un çalıştırdığı profesyonellere sadece birer örnek. Roach'un bütün bu başarıları ve çalıştırdığı bu büyük isimler akıllara çokça sorulan bir soruyu daha getiriyor tabii ki: Antrenör mü boksörleri yaratır yoksa boksörler mi antrenörleri yaratır? 

 

1988- 94 arası aralıksız 41 maçı kazanan eski WBC tüysiklet ünvanlı boksör Kevin Kelley, RingTV.com'a verdiği demeçte bu soruya "hiç şüphe yok ki boksör antrenörünü yaratır, boksörler olmazsa antrenörlerin çalıştıracığı boksör de olmaz, bunun tersi doğruysa eğer neden antrenörler en fazla 3 şampiyon çıkartıp daha sonra kimseyi çıkartamıyorlar" cevabını vermişti. 

 

Bugüne kadar insanlar Kevin Rooney'i Mike Tyson ile kazandığı başarılardan dolayı çok iyi bir antrenör olarak tanıdılar. şayet Kevin Rooney çok iyi bir antrenör ise başka şampiyon yaptığı boksörler nerede?

Jack Mosley de oğlunu amatörlükten yetiştirip şampiyon yaptı, fakat Shane'den başka şampiyon yaptığı boksörü onun da yok.

Robert Alcazar da Oscar de la Hoya'yı amatörlükten şampiyonluğa taşımıştı, fakat 1995'te işinden kovulduktan sonra en ufak başarısı bile olmadı. 

 

"Herkes boksu öğrenebilir ama gerçek boksörler çok azdır" diyor Kelley. Sözlerine şöyle devam ediyor: "Gerçek boksörlük öğrenilemez, doğuştan gelir; herhangi birine boksu öğretebilirsiniz, sağ direk vurmayı, sol koşe vurmayı öğretebilirsiniz ama gerçek bir dövüşçü olmayı öğretemezsiniz bu farklı bir olaydır. Agresyon, vurucu içgüdüler, bunlar hep doğuştan gelir. Dövüşçü olmak için yumruk yediği zaman kalkıp o yumruğun çok daha güçlüsünü rakibine atmak için can atan tipte bir insan olmalısınız. Boks öğretilir, dövüşçülük doğuştan gelir; benim kuralım budur.

 

Tecrübeli antrenör Dunkin de Kelley'nin görüşünü katılıyor fakat bazı farklı düşünceleri ile: "Benim düşünceme göre boksör antrenörü yaratır ama boksörü tanrı yaratır. Bunu hayatında daha önce hiç profesyonel boksörle çalışmamış ama çalıştırdığı boksör dünya şampiyonlukları kazanmış antrenörlerden de görebiliriz. Fakat iyi bir boksörün yanına iyi antrenör verdiğiniz zaman işte o zaman çok daha mükemmel sonuçlar ortaya çıkar. Bunu bana Bruce Trampler söylerdi ve bana göre yüzde yüz haklıydı. İyi bir antrenör boksörü yüzde 5 veya 10 daha iyi yapar fakat kötü bir antrenör bir boksörü yüzde 100 kötü yapacaktır derdi bana. Şampiyon boksörün yüzde 5 veya 10 daha iyi olması bile çok çok büyük farklar yaratacaktır. 90'ların ünvan sahibi sineksıklet boksörü Danny “Kid Dynamite” Romero da babası Dunkin tarafından çalıştırılmıştı. Dunkin'in başka kayda değer bir boksörle çalışmadığı biliniyor. "Romero bir dünya şampiyonuydu fakat benim bildiğimi siz de biliyorsunuz" diyor Dunkin ve şöyle devam ediyor: "Her dövüşünden sonra suratı beyzbol sopasıyla dayak yemiş gibi görünüyordu. Romero'ya ilk başlarda kolay rakiplerle karşılaşma ayarlıyordum ki rakiplerinin daha ilk ilk raundlarda işini bitirmeyi öğrensin. Biliyordum ki en yüksek seviyeye geldiğinde de böyle yapması gerekiyordu yoksa sürekli yumruk yerdi ve işi biterdi. 26 yaşında da boksu erken yaşta boksu bıraktı. Fakat merak ediyorum şey Kenny Adams veya Jesus Rivero gibi bir antrenörü olsaydı daha neler yapabilirdi çünkü olağan üstü yetenekliydi. 

 

Geldiğimiz nokta şu oluyor: 

Bazı boksörler o kadar yetenekli ki kim çalıştırırsa çalıştırsın çok iyi yerlere gelebiliyorlar ve şampiyon olabiliyorlar, fakat başlarında iyi bir antrenör olduğu zaman şampiyondan da fazlası olabiliyorlar. 

Buna bir örnek de Jack Loew'in çalıştırdığı eski ortasiklet dünya şampiyonu Kelly Pavlik'i verebiliriz. "Kelly'yi her zaman Kenny Adams'ın çalıştırmasını istemişimdir" diyor Dunkin. "Evet Pavlik ünvanı kazanmıştı, Jermain Taylor ve Edison Miranda ile yaptığı zorlu maçlarda canlarına okumuştu. Ama Kenny'nin öğretebileceği bütün o hareketleri öğrenmiş olsaydı, çok daha özel birisi olurdu. İşte bu benim canımı çok sıkıyor." Antrenörlerin değerleri bir çocuğu daha ilk günden alıp şampiyonluğa kadar götürmesiyle ölçülebilir. Fakat konu buna gelince Emanuel Steward'dan daha iyisini bulmak çok zor. 90'larda bir çok boksörü Detroit'ten çıkartıp üst sıralara getirmesiyle ünlenmişti. 

Steward boksör ve antrenör arasındaki kimyanın çok iyi tutması gerektiğine inandığını, bu şekilde en iyi boksörlerin çıkabileceğini söylüyor. "Bunun yanında tabii ki her şey boksörde bitiyor. Siz ne kadar iyi çalıştırırsanız çalıştırın ringe çıkacak olan, yumruk atacak ve alacak olan, ayarlamaları ve taktikleri uygulayacak olan ve antrenörü dinleyecek olan kişi boksördür" diyor Emanuel Steward.